Dag 9 : Burgstall - Erlsbach ( 246 km)

Opgestaan met het vertrouwde zicht van de laatste dagen : donkere dreigende wolken . Maar , voorlopig was het nog droog . Afscheid genomen van mijn ontzettend lieve gastvrouw en gastheer om dan richting Bolzano te rijden . Dan de SS241 op tot aan Lago Di Carezza . Hier moest ik wel even een stop maken , want je kon van mijlen ver zien wat een prachtig meer dit was . Even genoten van al dit moois , al is het ook hier weer een grote toeristische bedoening . 


Deze weg door prachtige bossen blijven volgen om vervolgens de SS48 op te gaan waar je reeds van ver een prachtig zicht krijgt op het Rosengartenmassief . 


In Campitello di Fassa had ik gezien dat er een wandelweg was tot aan het massief . Mmmm, toch maar eens naar toe rijden . FOUTE KEUZE :-(

Het eerste gedeelte was een mooie gravelweg , maar eens het bruggetje over werd het een ruw gegoten betonweg . Met een gigantisch stijgingspercentage . Zelfs de voetgangers maakten gebruik van een touw aan de zijkant om zich een weg naar boven te banen . Toch maar vertrokken , in 1ste , rustig naar boven . Alles ging goed tot halverwege een spelend kind mij niet had gezien en plots voor mij belande . In de remmen , en de motor begon naar beneden te schuiven . Wat ik ook deed , ik kreeg hem niet meer richting bergop. Gevolg , motor tegen de grond en na een tiental meter naar benden schuiven lag hij eindelijk stil . Aan de motor zelf geen schade en ikzelf ook niets . Tenslotte heb ik hem bij wijze van spreken zo goed als neergelegd . Maar de rechter koffer zag er minder goed uit . De onderkant was volledig gebarsten en stukken van de plastiek waren eruitgesprongen . 

Met de hulp van enkele ontzettend vriendelijke wandelaars hebben we de motor dan rechtgezet , in 1ste , gestart , en hem zo een dikke 200m naar boven geduwd om daar op een vlak stuk terecht te komen . Daar eerst wat bekomen , om dan mijn koffer te herstellen met het wondermiddel van de herstellingen : Duct Tape . 


De weg waar het fout liep 


Na een kleine rustpauze heel voorzichtig terug naar beneden gereden om mijn weg voort te zetten naar het Sella massief . Indrukwekkende pas om te rijden , ware het niet dat het ondertussen terug aardig begon te regenen . 


Na de afdaling de SP251 op richting Passo Giau . Deze is zeker even mooi , alleszinds , dat vermoed ik . Want de helft heb ik niet kunnen zien door de gutsende regen en de mist . Boven aangekomen mij even gaan verwarmen bij een heerlijke kop koffie . Want ik begon stilaan verkleumd te geraken . Eerlijk gezegd begon ik het ook wat beu te worden om constant in de regen te rijden . 

Via Cortina D'Ampezzo ben ik dan over de Passo Tre Croci gegaan om van daaruit richting Oostenrijk te gaan . Eigenlijk was het de bedoeling om te gaan logeren op een adres dat ik van vrienden had gekregen . Maar dit bleek volzet te zijn . Na een dag van verschrikkelijk veel regen , en de laatste uren viel het er met bakken uit ben ik in Erlsbach gestopt aan het eerste het beste hotel . Uit pure miserie . 

Na een uitegbreide babbel met de eigenaar , die me ook nog wist te vertellen dat er de komende 3 dagen in Oostenrijk nog veel meer regen ging vallen , heb ik besloten om mijn reis hier te stoppen . In nog eens 3 dagen regen had ik echt geen zin meer . tenslotte valt er dan weinig te genieten . 

Room with a view

Ik was alvast in Tirol geraakt , maar de echte Heidi's had ik nog niet ontmoet .

Ik heb het moeten stellen met deze Heidi uit een boekske :-)

Na een heerlijk Oostenrijks avondmaal heb ik op de kamer bij een frisse pint mijn weg voor morgen voorbereid . Richting huiswaarts . 

 

Werner's Travels